Marcel Duyvesteijn, columnist, journalist, media-man en eigenlijk een soort
van ‘manusje van alles’ in de media en politiek, heeft nog geen baan. En dat
begint een beetje te steken.
Goed zoeken is het devies, want banen in de media, die zijn er eigenlijk niet.
Wel heeft Marcel nu een "veelbelovende" sollicitatie lopen. "Dat
ijzer ligt in het vuur en is inmiddels wel érg heet."
Je bent inmiddels ook in de statistieken opgenomen: je hebt een uitkering.
Hoe ging het aanvragen daarvan?
"Eigenlijk ging dat nog heel goed. Ik heb me ingeschreven bij de geijkte
instanties, het UWV en het CWI. Dat was wel een kleine bureaucratische
toestand, al die formulieren."
"Maar ik werd er vriendelijk behandeld. Er was even een kleine
achterstand qua betalingen, maar men was er uiterst behulpzaam. Ze boden me
van alles aan, hulp met dit en hulp met dat, en of ik nog een
schoudermassage wilde… Dat laatste is een grapje. Maar het verliep
allemaal snel en goed, en dat mag ook wel eens gemeld worden, als het goed
gaat bij bureaucratische instellingen."
Nog immer druk aan het solliciteren?
"Ja, ik heb een aantal brieven de deur uitgedaan, maar
sollicitatiebrieven lijken tegenwoordig wat ondergeschikt te zijn. Vroeger
schreef je anderhalf kantje vol met 'beste meneer Janssen, ik ben zussemezo
en ik wil dittemedat', maar dat is dus niet meer zo, heb ik gemerkt."
"Het vinden van een baan gaat tegenwoordig 'via-via', het gebeurt bij
voorkeur binnen een netwerk. De paar keer dat ik een sollicitatiebrief
stuurde naar een bedrijf dat ik niet kende en waar zij mij niet kenden,
kreeg ik ook steeds nul op het rekest. Maar nu heb ik een veelbelovende
sollicitatie bij een groot bedrijf in IJmuiden lopen. Het ijzer dat daar in
het vuur ligt is wel érg heet, ik heb er volgende week mijn derde
sollicitatiegesprek."
Dat klinkt inderdaad veelbelovend! Maar wel jammer dat het zo karig is in
je eigen mediasector.
"In de journalistiek is nagenoeg niets meer. Er zijn gewoon geen
vacatures. Wel zijn er hier en daar nog wel vacatures voor
communicatieadviseurs. Daar lukt het kennelijk nog wél. Maar aan de
mediakant is het hopeloos."
Verloopt je leven anders, nu je thuis zit?
"Het loopt allemaal niet heel anders, maar het is geen geheim dat de
situatie een bepaalde onzekerheid oplevert. Als je een sollicitatiebrief
schrijft, wil je toch wel aangenomen worden. Het is goed dat je in dit land
een uitkering hebt, maar ik kan mij voorstellen dat je op een gegeven moment
tegen de muren op gaat vliegen. Het is niet goed voor je zelfverzekerdheid,
zo thuis zitten en afgewezen worden op sollicitaties."
Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl